Młodzieżowa 11 a

09-100 Płońsk

(23) 662 46 88

sekretariat@sosw.plonsk.pl

Metoda Dobrego Startu

Rozdział XXII encykliki Laborem exercens

Osoby niepełnosprawne w pełni są podmiotami ludzkimi z należnymi im wrodzonymi, świętymi i nienaruszalnymi prawami, które mimo ograniczeń cierpień wpisanych w ich ciało i władze, stanowią jednak o szczególnym znaczeniu godności i wielkości człowieka.

Jan Paweł II

2017-02-26T20:46:16+01:00

Jan Paweł II

Osoby niepełnosprawne w pełni są podmiotami ludzkimi z należnymi im wrodzonymi, świętymi i nienaruszalnymi prawami, które mimo ograniczeń cierpień wpisanych w ich ciało i władze, stanowią jednak o szczególnym znaczeniu godności i wielkości człowieka.

Fundacja Mimo Wszystko

...A osobę niepełnosprawną trzeba przede wszystkim dostrzec, zbliżyć się do niej i wtedy dopiero można zobaczyć w niej zwyczajnego człowieka, który tak samo jak my, ma uczucia, talenty, ambicje, różne potrzeby i bardzo chce żeby go normalnie traktować...

Anna Dymna - aktorka, prezes Fundacji Mimo Wszystko

2017-02-26T20:33:35+01:00

Anna Dymna - aktorka, prezes Fundacji Mimo Wszystko

…A osobę niepełnosprawną trzeba przede wszystkim dostrzec, zbliżyć się do niej i wtedy dopiero można zobaczyć w niej zwyczajnego człowieka, który tak samo jak my, ma uczucia, talenty, ambicje, różne potrzeby i bardzo chce żeby go normalnie traktować…

Listy do Młodego Nauczyciela

Prawda to bowiem wiecznie żywa, że poza przygotowaniem zawodowym człowieka, poza jego wykształceniem najistotniejszą, najbardziej podstawową wartością w jego pracy jest jego Człowieczeństwo.

Maria Grzegorzewska

2017-02-20T22:25:05+01:00

Maria Grzegorzewska

Prawda to bowiem wiecznie żywa, że poza przygotowaniem zawodowym człowieka, poza jego wykształceniem najistotniejszą, najbardziej podstawową wartością w jego pracy jest jego Człowieczeństwo.
Facebook

Po zakończeniu I wojny światowej poszukiwano sposobu usprawniania psychoruchowego inwalidów wojennych. Metoda Bon Depart stworzona przez Thea Buguneta została pomyślana jako metoda wspomagająca naukę czytania i pisania. Z czasem znalazła dużo szersze zastosowanie, m.in. w pracy z osobami niepełnosprawnymi intelektualnie, niedowidzącymi, niedosłyszącymi, z różnymi deficytami w zakresie narządu ruchu. Stosując ją w pracy z dziećmi, ćwiczymy koncentrację, rozwijamy spostrzegawczość, kształcimy analizę i syntezę wzrokową, usprawniamy koordynację wzrokowo-słuchowo-ruchową oraz sprawność manualną.

Zasadnicza rolę odgrywają trzy sfery:

  • wzrokowa (wzory graficzne)
  • słuchowa (piosenki)
  • motoryczna (wykonywanie ruchów w czasie i przestrzeni, odtwarzanie wzorów graficznych, zharmonizowanych z rytmem piosenki).

Metodę tę z równym powodzeniem można stosować podczas zajęć grupowych, jak i indywidualnych. Zespołowa forma prowadzenia zajęć ułatwia nawiązywanie kontaktów społecznych, uczy współdziałania dzieci z trudnościami w przystosowaniu się lub zaburzeniami emocjonalnymi. Zajęcia indywidualne pozwalają regulować tempo pracy, dostosowując je do indywidualnym możliwości dziecka, sprzyjają budowaniu poczucia bezpieczeństwa.

W Polsce za prekursorkę stosowania metody Bon Depart w pracy z dziećmi w wieku przedszkolnym i wczesnoszkolnym uważa się prof. Martę Bogdanowicz. Opracowała ona nowe zestawy wzorów graficznych, dopasowując do nich polskie piosenki oraz ćwiczenia.

Metodę nazwano w Polsce metoda Dobrego Startu. Program opracowany przez M. Bogdanowicz obejmuje trzy książeczki dostosowane do poszczególnych etapów rozwojowych:

  • ?Piosenki do rysowania? dla dzieci od 4 lat
  • ?Piosenki na literki? dla dzieci od 6 lat
  • ?Od piosenki do literki? dla siedmiolatków

Ćwiczenia prowadzone metoda Dobrego Startu składają się z trzech zasadniczych grup:

  • ćwiczenia ruchowe
  • ćwiczenia ruchowo-słuchowe
  • ćwiczenia ruchowo-słuchowo-wzrokowe

Wszystkie trzy rodzaje ćwiczeń występują na każdych zajęciach, stanowią ich kolejne etapy. Zależnie od wieku dziecka i przyjętej formy tej metody zmieniają się proporcje poszczególnych części struktury zajęć.

Struktura zajęć:

Zajęcia wprowadzające:

  • ćwiczenia dyscyplinujące, korygujące postawę ciała, kształtujące orientację w lewej i prawej stronie ciała i przestrzeni
  • słuchanie piosenki związanej ze znakiem, który zostanie wprowadzony
  • omówienie treści
  • ćwiczenia słuchu fonematycznego na podstawie piosenki

Zajęcia właściwe:

  • ćwiczenia ruchowe ? usprawnianie analizatora kinestetyczno-ruchowego; kształcą motorykę, rozwijają orientację w schemacie ciała i przestrzeni ? prowadzone w postaci zabaw ruchowych
  • ćwiczenia ruchowo-słuchowe ? kształcą gnozję palców, precyzje i elastyczność ruchów, poczucie rytmu, rozwijają koordynację wzrokowo-ruchową, orientację w prawej i lewej stronie ciała oraz orientację przestrzenną i czasowo-przestrzenną, polegającą na rytmicznym uderzaniu dłonią i palcami w woreczki z piaskiem wraz ze śpiewaniem piosenki (uderzanie pięścią, brzegiem dłoni, zewnętrzną i wewnętrzną stroną dłoni, palcami; najpierw ręka dominująca, obie ręce ułożone równolegle lub skrzyżowane)
  • ćwiczenia ruchowo-słuchowo-wzrokowe kształcą wszechstronnie funkcje psychomotoryczne: rozwijają percepcję wzrokowo-ruchową, precyzję i koordynację ruchów, wdrażają do poprawnego odtwarzania wzorów literopodobnych, dając podstawę do prawidłowego posługiwania się pismem. Na tym etapie stosuje się m.in.:- pokaz i omawianie wzoru, demonstrację ćwiczenia, utrwalanie wzoru i powiązanie go z piosenką ? wodzenie palcem po wzorze;
    • odtwarzanie wzoru różnymi technikami (w powietrzu, na podłodze, na powierzchni stołu, na tackach z piaskiem, na papierze ? kredką, ołówkiem, pędzlem, kredą na tablicy).
    • próby samodzielnego odtwarzania ruchem rytmu piosenki lub dobierania wzoru do piosenki;

Zajęcia końcowe: zabawy o charakterze rytmiczno-ruchowym związane zwykle z wprowadzoną piosenką.

 

Opracowała: mgr Izabela Wiśniewska na postawie ?Metoda Dobrego Startu? Marty Bogdanowicz.

Ułatwienie dostępu